Wyrób budowlany uznaje się za zdatny do użytku, jeżeli spełnia wymagania norm zharmonizowanych lub europejskiej aprobaty technicznej. Wymagania dotyczące stalowych systemów kominowych są określone w zharmonizowanych normach europejskich EN 1856-1:2003 i EN 1856-2:2004. Ponieważ okres przejściowy na stosowanie tych norm w krajach UE już upłynął, wszelkie normy krajowe, które są sprzeczne z tymi normami zharmonizowanymi, zostaną uznane za nieważne. Normy te określają szczególnie ważne wymagania dotyczące wytrzymałości i stateczności mechanicznej, odporności ogniowej, higieny, zdrowia, bezpieczeństwa użytkowania, trwałości kominów, a także wymagania dotyczące oceny zgodności, oznakowania i dokumentacji towarzyszącej kominów.
Normy zharmonizowane EN 1856-1: 2003 i EN 1856-2: 2004 dla kominów metalowych ustanawiają system oceny zgodności „2+” z następującymi celami dla producenta kominów i jednostki notyfikowanej:
Zadania producenta:
- Wdrożenie systemu kontroli produkcji
- Przeprowadzenie wstępnych testów reprezentatywnych
Zadania jednostki notyfikowanej:
- Wstępna inspekcja zakładu i funkcjonującego systemu kontroli produkcji
- Ciągły nadzór i ocena systemu kontroli produkcji
Przy zakupie systemu kominowego poproś o deklarację zgodności i certyfikat Systemu Kontroli Produkcji.
Elementy okrągłych wkładów kominowych przeznaczone są do ochrony wewnętrznych powierzchni przewodów kominowych przed niszczącym działaniem produktów spalania powstających w nowoczesnych kotłach wysokosprawnych opalanych paliwem stałym, gazowym lub ciekłym. Wraz z postępującą rezygnacją z tradycyjnych kotłów na paliwo stałe, których stosowanie jest silnie związane z dużym zanieczyszczeniem środowiska i przejściem na bardziej przyjazne środowisku paliwa, takie jak gaz lub paliwo płynne, kominy muszą być dostosowane do nowoczesnych urządzeń grzewczych i nowych warunki pracy.
Jednościenny system kominowy pozwala na modernizację kotłowni w przypadku braku możliwości zmiany konstrukcji budynku. System umożliwia dostosowanie istniejącego starego komina do nowych warunków eksploatacji. Adaptacja systemu polega na ustawieniu parametrów nowego komina, doborze jego średnicy odpowiednio do nowego kotła i wysokości istniejącego starego komina oraz zamontowaniu elementów systemu w istniejącym kominie murowanym. Zaleca się korzystanie z dostarczonych rysunków, aby zapewnić właściwy dobór elementów systemu.
Realizacja projektu jest silnie uzależniona od stanu technicznego istniejącego komina. Jego średnica i kształt muszą umożliwiać montaż elementów systemu o odpowiedniej średnicy. W przeciwnym razie może okazać się konieczne wykonanie frezowania komina. Jeśli wyższa moc nowego kotła wymaga komina o większej średnicy niż istniejący lub przewód kominowy nie jest wystarczająco prosty, wówczas adaptacja komina może nie być możliwa. Kominy opalane gazem lub paliwem płynnym można łączyć z kominami za pomocą wkładów wykonanych ze stali kwasoodpornej.
Przed montażem komin murowany należy dokładnie oczyścić z gruzu budowlanego i nagromadzonych produktów spalania. W celu prawidłowego montażu elementów liniowych i łączących instalacji należy wykonać otwory o wymaganej wielkości w dolnej części komina murowanego (miejsce podłączenia kotła), a także w miejscach, w których planowane są dodatkowe elementy rewizyjne wkładu i gdzie przewód kominowy nie jest wystarczająco prosty w instalacji.
Wkład musi być zainstalowany na środku przewodu kominowego i zapewniać jego stabilność. Tam, gdzie pozwalają na to możliwości, wkład należy zaizolować.
Średnica wkładu łączącego kocioł z wkładem musi być identyczna ze średnicą rury wylotowej kotła.
Pomiędzy kotłem a wykładziną nie mogą być montowane żadne elementy zmniejszające tę średnicę. Wykładzina musi być tak dobrana, aby przy uwzględnieniu wspomnianych już wymagań temperatura produktów spalania była wyższa niż punkt rosy na całej długości wyłożenia. Nie dotyczy to kotłów kondensacyjnych wyposażonych w wykładziny z innego systemu.